1. Ιατρική παρακολούθηση
Ο ασθενής μετά την διάγνωση, έχει την ανάγκη συνεχούς ιατρικής υποστήριξης, για τον καθορισμό της φαρμακευτικής αγωγής, την τροποποίηση η διακοπή αυτής, την συνεχή παρακολούθηση των συμπτωμάτων και την πορεία της νόσου.
2. Φαρμακευτική
αγωγή
Ειδικό φάρμακο για την ίαση η αναβίωση των νεκρών νευρώνων δεν υπάρχει. Η νόσος alzheimer αντιμετωπίζεται με φάρμακα που στοχεύουν στην επιβράδυνση εξέλιξης της νόσου στα αρχικά στάδια, στην προστασία των υγιών νευρώνων από τους επιβλαβείς παράγοντες, και στην ανακούφιση τού ασθενούς, από τα ψυχιατρικά – συμπεριφορικά συμπτώματα.
3. Νοσηλευτική φροντίδα
Ο ασθενής με νόσο alzheimer πέραν της απώλειας της πρόσφατης μνήμης, παρουσιάζει αλλαγή της προσωπικότητας, η οποία συνοδεύεται από αφασία, απραξία και αγνωσία (Schwartz, 1987).
Η κατάσταση αυτή επηρεάζει την δυνατότητα αυτοφροντίδας, γεγονός που απαιτεί την εμπλοκή του νοσηλευτή, προκειμένου να εκπαιδεύσει τον ασθενή στην αυτοφροντίδα από το αρχικό στάδιο της νόσου. Επίσης, να εκπαιδεύσει την οικογένεια στην κατανόηση της νόσου, στην διαχείριση της φροντίδας και στην εμπλοκή αυτης. Ο νοσηλευτής είναι ο επιστήμων υγείας που θα σχεδιάσει το πλάνο φροντίδας για την κάλυψη των βιοψυχωκοινωνικών αναγκών, πνευματικών κλπ του ασθενούς ολιστικά και εξατομικευμένα, εξασφαλίζοντας την ποιότητα της ζωής του με σεβασμό, αυτονομία και αξιοπρέπεια.
4. Μη Φαρμακευτικές παρεμβάσεις
Ο συνδυασμός των φαρμάκων με την παράλληλη εφαρμογή των μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων συμβάλλουν στην χαλάρωση, ηρεμία, μείωση του άγχους, της κατάθλιψης, βελτίωσης της διάθεσης, βελτίωσης του επιπέδου εγρήγορσης, νοητικής και σωματικής ενδυνάμωσης. Η εφαρμογή αυτών των παρεμβάσεων γίνεται από ειδικά εκπαιδευόμενα άτομα, τα οποία αφού αξιολογήσουν τις ανάγκες και τις δυνατότητες των ασθενών εφαρμόζουν ομαδικά και εξατομικευμένα τις μη φαρμακευτικές θεραπείες.
Όλες οι παρεμβάσεις στοχεύουν στην προπόνηση και κινητοποίηση του εγκεφάλου με πολλαπλά ερεθίσματα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ